just for now.

"it's this time of the year. leave our hopelessnesses aside, just for a little while. tears stop right here, i know we all had a bumpy ride, i'm secretly on your side..."

yep, the spirit of christmas is the spirit of happiness, enjoyment, bonding, and the birth of our savior.

and let us leave all the stresses and all the causes of our frowns..

for this day, is a moment of smiles and laughters.

merry christmas to you, and may receive blessed gifts this season.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

:))

you know what's weird? i giggle every time he's there.

he's not that special. we're not that even close. but i guess, some special things that we did together, and with other people too, make me think he's a great person. well, i guess, not that great. haha.

yeah, i know, he's straight, and i'm gay, and not expecting that he would return back the feelings i'm feeling for him. but i always feel so happy everytime i see him, makes me glance at him everytime. he makes me smile, even when there's nothing to smile about. that's how special he is to me, at current time.

but, i just can't really believe that i am feeling this now. yeah. he's cute (i'm not biased, he really is), he's chubby, though it's just fine for his height, and he has a great sense of humor. but, he has been in love with some girls i know, and one of them was kinda close to me.

but, what the hell?

i'll just keep on thinking that our paths will never cross. being friends would still be our relationship and it is, and it will be, better off this way.

i know and i'm sure of that.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

pieces.

mga piraso ng isa pang bagay na malaki.

mga piraso na napupulot kulang sa bahay. mga napupulot ko lang sa school, o kahit sa kalsada lang.

mga piraso na bumubuo sa mga alaala ng araw na iyon.

kaya pag may nangyari nung araw na yun na sobrang naging importante sakin, sinusubukan kong makahanap ng kahit isang piraso lang na iyon na mag-papaalala sakin ng pangyayaring yun.

eto lang ang natatangi kong koleksyon. mga piraso mula sa iba't ibang lugar na aking pinagdadaanan. mga palatandaan ng mga pangyayari sa buhay. may sentimental value ba, may experiencial value, kung may ganun mang word. hahaha.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

20.

20 years old. wooh.

kamusta nga naman ang pagiging matanda?

okay lang. marami nang privileges. pwede nang mag-puyat ng onti. lumakwatsa ng onti.

pero, siyempre, more responsibilities to do. haaay.

pero, mas masaya, sa tingin ko.

kasi matanda na ako. (ang labo) haha.

and yeah, mas authoritative na rin ako. haha.

oh well, debut ko na next year. gaaaaaaah.

isip bata parin ako. at sana ay tumanda na ng onti ang pag-iisip ko. please lang. lol.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

yellow.

"look at the stars, they only shine for you, and all the things that you do..and it was all yellow.."

weeeeeeeeeeee. how cheesy.

eto na ata ang bagong term na kumakalat sa madlang people. cheesy. mushy.

kahit sa pizza, "sobrang cheesy" na rin ng mga patalastas, ayiiie.

parang corny lang rin. corny and cheesy. parehang color yellow. hahahaha!

oh well. random lang.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

fries! isaw! siomai! :)

fries! isaw! siomai!

hindi naman sa paborito ko sila masyado, pero medyo ganun na rin yun. haha.

eto ang mga matatawag kong "bonggang meryenda" bukod sa masarap sila kainin, eh parang pang-kalma ko na rin ng tiyan...este ng kalooban ko.

ewan ko, i feel at peace when i eat, ang pinapakialaman ko lang eh ang sarili ko. hindi nga ako nakikipag-usap pag kumakain minsan, lalo na pag feel na feel kong kumain, deadma ako sa lahat ng bagay.

and yes, way ko na in to para magpataba. kumain ng fries, isaw at siomai para sa calories. wooh!

kung meron lang kami nito, baka lagi ko tong kinakain pag nagpupuyat.

at lalo na pag stress ako, gagastos ako para makakain ng mga to.

weeeeeeeeee. ang sarap kumain. mmmmmm-hmmm. :)

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

merry christmas!

lumalamig na ang simoy ng hangin.

umuuso na ang christmas lights at mga parol sa paligid.

foggy na rin ang kapaligiran, at lipana na ang mga magagandang alitaptap sa malamig na gabi.

at siyempre, oras na rin para sa mga kris-kringle, exchange gifts at party-party!

weeeee. kahit na maraming nangyaring hindi nakakatuwa ngayong taong ito..

umaasa pa rin ako sa isang masayang pasko!

maligayang pasko sa iyo, at sa mga mahal mo sa buhay!

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

untitled.

mag-aaral na naman.

yan ang lagi ko naiisip sa tuwing bumabangon ako mula sa sira-sira, magkahiwalay, at puno ng kalat kong kama. lagi kong iniisip na umidlip ulit, pero kailangan ko nang manatiling gising, dahil baka mapag-iwanan ako ng oras, at hindi na makarating sa klase..

laging nagsisimula ang aking araw sa pagtingin sa kompyuter. nag-susurf sa internet. nanonood ng videos sa youtube, nanonood ng mga series, update sa mga "social networking" accounts ko, at kung ano-ano pa.

cramming is the best way to pass.

napatunayan na yan ng marami sa ating mga estudyante. para lang makapasa, magka-cram ng malupit para may maipasa lang. apparently, eto na pala ang magiging susi mo sa pag-pasa mo sa subject na iyon.

ayoko na mag-aral.

ewan ko, parang gusto ko nang matapos ang lahat ng ito para makapagpahinga na ako. para sa amin na ring mga estudyante. 3rd year college pa naman ang pinakamahirap sa lahat ng taon na pagdadaanan mo sa kolehiyo. bakit di na lang gawing 3-year course ang bachelor's degree? haaay.

haay. ang emo ko. tama na nga muna.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

expressing.

HELLO. the eff. the heck. the hell. wth. wtf. rofl. lmao. ang lamig. ang init. benta! patok! landee! ayun. ayun naman. shocks. shemay. shongklong. chercher. ferfer. ewan. ayun. ayun naman. cherfer. naman. yown. loko. loka. chorva. chenes. patay! brrr. lalala. haay. hm. shet. lintik. pucha. puchik. pocha. bongga! taray! bwahaha. wahaha. haha. hehe. hihi. boo. okay. shhh. wooh! waah.. gaaah. gash. OMG. woot. lol. rar. weee. weh. ooh. oh. ah. eh. pangit, bwiset. wala. wala lang. broo. kaloka! grabe! sobra! wooshoo. sus. hala. blah. bleh. grrr. gago. gaga. gagi. nyeh. yay. yeah. nope. ayoko. inamo. ai. ui. ei. ha? ano? bakit? kailan? paano? saan? ganun?

express yourself.

putangina. tangina. puchangina. anak ng tokwa. anak ng teteng. talaga lang? ganun talaga. oh well. anyway.

things just needs to be put into words.

although merong kasabihan na "actions speak louder than words.."

i do think that "words are more stronger than swords.."

eto ang dahilan ng mga walang magawa. kung ano-ano nang nasasabi ko.

hanggang dito na lang muna, medyo wala na ulit ako maisip.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

haaay.

"nakakabother pag ikaw na yung nawala, at walang makapulot sa'yo.."

minsan, tumatawa na lang ako. pero sa totoo, nalulungkot talaga ako, nakakahiya na kasi. parang ilang beses ka nang nasabihan, tapos hindi ko pa rin mapigilan yung sarili kong gawin yun..

minsan, naiinis ako sa sarili ko sa tuwing nagagawa ko yung usual kong ginagawa: makawala o maka-misplace ng mga bagay-bagay, tapos hindi ko na maalala. ang dami nang nagalit sakin. sinabihan nakong tanga, bobo, gurang, may short-term memory loss, lolo. and others..

sensitive kasi ako sa mga ganyan, at pag natatamaan ako ng mga ganyan, talagang tinatamaan yung pagkatao. minsan, umiiyak na lang ako sa kwarto kasi wala naman akong magawa, bigla na lang akong nawawalan.

kahit naman na ganun ako, pinipilit ko pa rin naman na hindi na makawala, kaso talagang may time talaga. and fault ko na rin siguro yun dahil wala akong responsibilidad sa mga gamit ko.

dahil nawala ang wallet ko kanina, nawalan ako ng pera pauwi, pera pang-nood ng new moon, at nagkaroon naman ako ng utang na dapat ay wala ako. :

nakakalungkot lang. nakakadismaya. :

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

youtube.

watching videos at youtube has been one of my stress-releasing hobbies since i entered college.

and because of youtube, i get to listen to new and favorite music, see and reminisce to new and old videos..

and now, discover new artists that are using youtube to reach the pathway of stardom. lol

yeah, yeah. i have been to independent music artists in youtube too.

isa na dyan sina AJ Rafael at Gabe Bondoc. and yeah, they are great.

and other artists that really really great.

i think youtube had been a bridge for the people who wanted to entertain, and be famous.

i guess, youtube has already turned into an institution that would connect talented people to stardom. lol

anyway, it's fun watching videos at youtube. i find myself posting my own video there too. haha!

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

glee!

i had been addicted to watching series in the internet.

and glee, has been one of my addictions.

i am actually loving the characters, the story, and their music.

i don't what's with their singing, but everytime i get to watch their new episodes, i just get goosebumps, and i just smile with amusement.

thus, a great series to watch.

plus, i can relate to the characters, since i am still a student, and i know how to sing too. another thing is there's a gay character, giving me a reason to watch the series more.

yeah. i am a certified gleek. and i'll be watching glee till it ends its first season. :)

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

paranoid.

ewan ko ba.

minsan, kahit hindi naman talaga ako ang pinapatamaan, ako ang natatamaan.

kahit hindi ako ang sinasabihan, parang naiisip ko pa rin na ako ang may kasalanan.

which is kinda bad.

negative thinker kasi ako eh. hindi ako lagi nag-iisip na magiging maganda ang kalalabasan ng gagawin ko. kaya i expect for the worse.

kaya, minsan hindi na ako umaasa.

yan siguro ang isa sa mga paniniwala ko sa buhay. haaaay. :|

don't expect too much.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

SEMBREAK! :D

wooooooooooooooooh. pagkatapos ng lahat ng paghihirap na dinanas ko nung first sem, eto na ang hinahanap-hanap ng lahat. ang sembreak, na two weeks lang.

eh ano ngayon kung two weeks? buti nga may sembreak pa rin. haha! masaya ako at makakapag-pahinga ako at makakapag-alone time. :D

sa ngayon, iniisip kong sulitin ang sembreak ko.

manonood ng series, ayusin ang choir activities, and others. haha! :))

anyway, will update this blog this sembreak too.

soooo, expect more posts.

hanggang sa muli, masusugid na mambabasa. :)

unexpected vacation. :)

an unexpected vacation.

natutuwa naman ako, sa hindi ko inaasahang bakasyon kasama ang aking pamilya. tamang-tama nga ang bakasyon dahil dumating ang mga kamag-anak ko galing states. very good timing.

pero, on the contrary, mukhang masama naman ang lagay ko sa school.

unang-una, naipon lahat ng quizzes namin. acutally hindi na namin siya matetake dahil after ng week na ito, finals na namin. so wala ng panahon para bumawi pa. pucha, hindi ko na nga alam kung saan huhugutin yung mga grades namin.

pangalawa, ang daming major activities na pinapagawa samin, na naipit rin at naipon ngayong week. ang seminar namin sa isa kong major, ang lecture forum namin at thesis defense sa thursday classes namin, at reader's theater at photo exhibit sa friday class namin. wooh. hindi namin alam kung paano namin to gagawin. at kahit ay nawawala na rin sa sarili sa tuwing naiisip ko ang mga ito. waaaaaaaaaaaaaah.

pangatlo, there would be a possibility that our sembreaks would be shortened, or, mawalan na kami ng sembreak. boo, dahil sa mga nangyayari, hindi ko alam kung matutuwa ako, o malulungkot. haay.

on the brighter side, im enjoying my stay with my grandparents. ang saya lang. :)

another thing: may cable rito! at nakakanood ako ng animax, velvet, etc, axn and others. haha! napakasaya rito.

anyway, hanggang dito na lang muna.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

must be inspired to study right now.

i must be inspired to study right now.

well, i already saw my prelim grades, and i have 2 failing marks, a major and a minor subject.

hm, feeling ko parang nag-improve ako ngayon kesa last sem. una, dalawa kasi majors ko ngayon, yung professor ko sa isang major ko, naging professor ko na for the past two sems. eh, mababa din yung mga grades ko sa kanya nun. this sem, i was actually thinking na ganun ulit siguro yung grade ko. surprisingly, mataas siya this sem. sana mamaintain ko siya ng bongga!

one more thing is puro line-of-one yung mga grades ko ngayon. hm, wala man akong flat one, okay lang, marami namang line-of one. sana hindi ko sila mapabayaan. woooooooooh.

later, i must do our literature report, the written and the presentation, our asian hand-out, and read lectures, hand-outs. and sleep. kailangan mag-pahinga.

sa mga oras na'to, medyo nahihilo ako, walang maayos na tulog, at hindi ulit matutulog mamaya. napakasaya naman. :))

oh well, hanggang dito na muna!

hanggang sa muli, masugid na mambabasa! :)

basa. bumasa, babasa. magbabasa.

haay. pagkatapos ng isang linggo, magbabasa na naman ng panibagong handouts.

magsusulat ng mga panibagong papel..

at magsasagot ng mga panibagong quizzes.

nakakamatay pag hindi ka nag-aral. gaaah.

kaya wala kang choice kundi mag-aral ng mabuti. woot.

another week will come, another week of readings, papers and quizzes. wooh!

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

call me when you're sober.

wahahaha.

matagal-tagal narin akong hindi umiinom.

grabe, of all the drinks to be drank, gran matador pa yung ininom ko ng bongga.

haha! well, it was fun though.

masaya palang kainuman ang mga kaibigan ng mga kapatid ko..

i missed this feeling.

the feeling of being tipsy, the feeling of being intoxivated.

HA. masaya maging expressive pag lasing.

haay. sana hindi nakakahilo malasing, at hindi masama sa katawan ang achohol. weeee.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

isang malupit na pahinga!

isang malupit na pahinga!
pagkatapos ng apat na araw na walang maayos na tulog..
pagkatapos ng apat na araw na nakatutok sa computer..
pagkatapos ng apat na araw na nag-iisip at pinipiga ang brain cells ko..
pagkatapos ng apat na araw na nagsusunog ako ng kilay para matapos ang kailangan matapos.
at pagkatapos ng isang buong linggong puno ng quizzes, papers, reports and readings..

MATUTULOG NA RIN AKO!

yay! a good reward from the pimples, eyebags, and for the lost voice i had while i was cramming my ass off. :)

good night na sainyo at matutulog nako!

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

alam mo kung pano maging masaya? :)

alam mo yung pagiging masaya?

yung kahit sobrang dami mong problema..

kahit napakalungkot mo..

kahit na bagsak ka sa school..

kahit hindi mo kasama yung mahal mo..

ang saya mo pa rin.

para bang, okay lang ang lahat.

nothing to worry about, nothing to think about.

parang ang sarap ng buhay pagkaganun na nga lang minsan kadali ang lahat.
kasi alam mong kahit marami kang problemang kinakaharap, naniniwala ka paring magagawa mong malagpasan tong mga problemang to, at ang isang susi para masolb yun eh ang pagiging masaya.

alam mo kung pano maging masaya? try mo, masarap gawin yun. :)

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

alam niyo yung ngarag? ako yun eh. :|

the title says it all.

i am tired.

i am stressed.

i am depressed.

i am frustrated.

i am deprived.

and if i would continue like this..

this would kill me. haay.

"well, all i wanna do is love you, a kind much closer than friends use, but i still cant't say after all we've been through. and all i really want from you is to feel me, as the feeling inside keeps building, and i will find a way to you if it kills me. if it kills me."

hanggang sa muli, masugid na mamababasa. :)

plurk! :)

my new-found friend. online friend. haha!

masaya mag-plurk. masaya abutin ang nirvana. masaya magpataas ng karma.

masaya magsabi ng mga thought bubbles. masaya maglagay ng mga bagay-bagay. masaya magshare ng mga photos, videos at kung ano-ano pa.

masaya sabihin yung mga hindi mo kayang sabihin sa iba.

masaya sabihin yung mga naiisip mong ayaw ng iba.

masaya sabihin yung mga pananaw mong ikaw lang ang nakakaalam.

pwede mong ilabas ang mga masasaya at pangit na pangyayari sa buhay mo.

ang sarap ilabas ang mga saloobin mo. pampalubag-loob. pampalabas ng stress.

yan ang plurk. kaya gusto ko yan eh.

woot, time to plurk! :D

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

ang saya! :|

alam niyo kung ano yung masaya?

it is when you studied very hard for that subject. nagpuyat ka, nagbasa ka ng bongga, inalala mo lahat ng dapat alalahanin, at isipin lahat ng dapat isipin.

tapos, biglang wala pa. naging useless ang lahat. at wala kang nasagot.

ang saya diba? sana hindi na lang ako nag-aral kung ganun lang naman pala ang mangyayari.

haay.

shit happens, everytime. everytime. :

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

updates. :)

hello August! next month, ber-month na! christmas na ulit!

time goes by so fast.

and so, to cope up with the time wasted, i will do an update. haha!

- preliminary examinations has just finished. even the submission of preliminary papers, and others are done. all we need to do is to wait for the results of our exams, and our prelim grades. medyo kinakabahan ako, dahil medyo hindi ako masyadong naging seryoso sa exams ko. hope everything would be fine. i really hope.

- being the vice-president of our church choir has been sinking in to me. nafifeel ko na ang presence ng pagiging officer. though, iniisip ko pa rin na wala akong leadership skills, okay pa naman ang lahat sa ngayon. imagine, nakapag-organize kami ng choir gimmick and my suggestion was chosen to be the activity. wala lang, nakaka-fulfill.

- nagiging masaya na rin pala ang PE ko this sem. Korfball, which is a dutch term for basketball. mas trip ko ang korfball, kasi nakaka-shoot ako ng bola sa korf. and, again, ako ulit ang team captain. okay pa naman ngayon. sabi ni ma'am kami ang team to beat. woot, sana nga. shet.

- because of our Art Appreciation and World Literature classes, me and my classmates had the chance to bond with the Arts at the Cultural Center of the Philippines and watch a play entitled "Apples from the Dessert" and a ballet performance by the Ballet Philippines, called "Masterworks". ang galing nung mga performances. the play was not heavy, pero predictable yung ibang scenes. still great. the ballet performance was a hit. napakagaling. sana makanood ulit ako.

- ngayon, i am trying to revive my blog.

haha! medyo marami-rami na rin ang nangyari ngayon month.

and hope, makapagpost na rin ako ng mga entries dito.

hanggang dito na lang muna.

hanggang sa susunod, masugid na mambabasa. :)

uh, after one hundred gazillion years??

i am back to blog at blogger.

namiss ko ring mag-blog no.

at dahil i missed blogging, i decided to do an update. weee.

here it goes. :)

3rd year college nako. more hell weeks. more responsibilities. but, on the brighter side, i have a lot of time to spend. that's fuun.

our professors are good too. masaya silang pakinggan. pero, yung iba nakakatakot at nakakamatay. pero sulit. kailangan ng gantong factors para mapilitan kaming mag-aral. mapilitang pumasa. wooh! :)

nag-quit nako sa AB chorale. yep. nakakamiss sila. hindi ko makakaila yun. sobrang nakakamiss kumanta with them. haay. oh well, friends pa rin naman kami, i guess. i wish them all the best. :)

natutuwa nga akong mag-aral ngayon eh. napagtripan ko yung mga terms sa South Asia subject ko (major subject). wahaha. si Tata Young, Ghandara Park, Ksatriya Halili, and Isha Calzado from India, and Mark Herat from Afghanistan. bwahaha. :))

sinali ako ng mga kaklase ko sa pageant ng course ko. makes me feel awkward. una, hindi ako lalaki, pangalawa, wala akong alam sa mga ganyan, at pangatlo, wala akong interest na sumali sa mga gantong bagay dahil wala akong bilib sa sarili ko (ngayon pa nga lang iniisip ko na na wala akong pag-asa dun). oh well. bahala na si Lord. :))

having fun with my current choir sa aming village. i was elected VP. good luck naman sakin. wala akong leading skills. haay.

sa ngayon, ako ay nagpapakasaya sa mga gawaing school at kung ano-ano pa. wahaha. :))

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)

random.

ang sakit ng ulo ko ngayon. may H1N1 virus na ata ako, sana naman hindi.

pero, marami talaga akong pinag-iisipan ngayon eh. nakakaloka. wala nga naman akong pasok, frustrated naman ako. haay.

minsan, kailangan ko lang isipin ko ano ang dapat kong i-prioritize. pag alam ko na kung ano ang dapat kong i-prioritize, magiging masaya na ang buhay. kaso, minsan kasi hindi rin. kailangan talaga ng paninindigan sa lahat ng gusto mo. yun siguro ang tunay na magbibigay sayo ng kalinawan sa buhay.

still enjoying the extended vacation, kaso wala namang kwenta. dahil sa nakakairitang ulan. napipigilan akong lumabas, mag-lakwatsa, at kung ano-ano pang outdoor. haay. mas nakakabagot tuloy, hindi ko ma-enjoy yung pampahaba ng bakasyon ko. pero, dahil sa ulan, hindi na rin masyadong mainit. lumalamig na, at mas masarap pa matulog. weee. sana, tumigil na ang ulan.

haay. minsan, iniisip ko na dapat hindi ako umaasa. umasa sa kahit anong bagay. dahil sa totoo lang, hindi ko naman makukuha yun. hindi rin naman ako napagbibigyan. oh well.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

wahaha!

ang unang post ko sa buwan ng mayo. nakakatuwa diba?

ngayon lang ulit ako nag-update, so kailangan mag-update.

-just got enrolled a while ago. third year college nako! gaaah. grabe, ang bilis ng oras. ang bilis ng mga pangyayari. parang dati, nawawala-wala lang ako sa mga classrooms ng AB. ngayon, paiba-iba nako ng room. gash.

-this summer, ang dami kong nagawa. nakapag-beach ako, nakalabas ako ng bansa, nakapag-sportsfest dito sa village, and many more things. this summer has been the best summer i experienced so far.

-nakita kona rin yung sched for this sem. halos puro 9pm ang uwi ko. gaaah. at may PE pakong kukunin. hindi ko masyadong type yung PE ko, good luck sa akin. wooh!

-one last thing. tumaba akooo! yeeees! isang malaking achievement! sana tumaba pa ako ng paunti-unti para magkaroon nako ng lamaaaan! yaaay!

there. some random things to say. haha!

wahaha! hope life stays as happy as i am now.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

it has been a journey!

happy first birthday gianthechronicler! :)

napatagal ko ang blog na ito, at natutuwa naman ako sa mga nagawa ko para sa blog ko.

mga masugid na mambabasa, maghintay lamang kayo sa mga susunod ko pang blog entries!

weee!

hanggang sa susunod! :)

bloc: on organizations.

groups. organizations. factions.

masaya maging part ng isang organization. magkakaroon ka ng maraming kaibigan. matututo. masasanay. at kung ano-ano pang compliment na gusto mong sabihin sa isang organisasyon.

masaya nga namang magkaroon ng isang grupo. siyempre, may karamay ka. may kasama ka, sa hirap at ginhawa, sa lungkot at saya, sa pagiging pulubi at sa pagiging galante.

at ang pagkakaroon ng isang grupo, ay kailangan rin ng commitment sa paggawa, at cooperation sa lahat ng gagawin.

pag wala nitong mga to, mabubuwag ang grupo. end of the organization.

mahirap magkaroon ng organization. mahirap rin mamuno ng isang organization.

parang isang bansa lang yan eh.

kailangan lahat ng tao at ang namumuno ng bansa ay magkaisa sa iisang hangarin. pag hindi ito nagawa, sira lahat ng bagay na bumubuo ng ating bansa: ekonomiya, ang tao, at kung ano-ano pa.

sa totoo lang, isang organization ang ating mundo.

at ang tanong..

paano natin pagkakaisahin ang mga tao sa buong mundo? kailangan ba ng pinuno? o pagtutulong-tulong ng mga tao?

mantra: on thinking.

pag-iisip.

lahat tayo, laging may iniisip.

every moment, every hour, every minute, every second..

laging may sumasagi sa mga utak natin.

problema, pangyayari, mga dapat gawin, mga gustong gawin, mga nakikita, at kung ano-ano pa. lahat ay iniisip.

pero, minsan kahit iniisip na, hindi parin effective. ang weird no?

at may iba ring bagay na kailangan marami ang nag-iisip. brainstorming ba?

pag-iisip. dito nanggagaling lahat ng nakikita, ginagamit at ginagalawan natin ngayon.

lagi nilang naiisip, pano kaya pagandahin ang mundong ito?

samantala tayo, iniisip natin na pampadali ito ng buhay.

totoo kaya yun?

pag madali ang buhay? maganda na ang buhay?

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

frea: on women.

everytime we see girls wearing blonde-colored hair and white-faired skin..

will you be stunned? will you faint? or will you do something else that would make that girl see you?

kung ako yun, wala akong gagawin.

nakaka-aliw pag nakakita ka ng ganyan na babae dito sa Pilipinas, diba? parang tinitingala lahat ng blondes. kaya naman pati ang mga babae at binabaeng afford magpakulay ng buhok ay nagpapa-blonde na.

at kung pagpapaputi lang naman ang tanong, hindi rin naman nagpapahuli ang mga Pilipina dyan. marami-rami ring mga Pilipina ang gustong magpaputi, dahil yun ang maganda at nakakapagpa-turn on sa mga lalaki.

sa tingin ko naman, hindi naman na kailangan magpaganda ng isang babae. para sa akin, maganda sila sa itsura nila. nagkataon lang na pwede nilang baguhin ang mga itsura sa pamamagitan ng makabagong paraan ng pagpapaganda, na madali na lang ring makuha ngayon.

haay. hindi ko rin alam kung bakit ang pagiging blonde at maputi ang pinakamaganda itsura para sa mga babae?

hindi ba sila proud sa mga itsura nila?

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

ONE QUICK POST.

dahil 10 minutes lang to, mabilisan lang ito. :)

ako ay nasa abroad.

at masaya ako. HAHA.

currently nakatambay sa singapore.

yun lang. salamat.

mcdonald's

what if our world is like mcdonald's?

makukuha mo kaagad yung gusto mo, mabilis mo itong mauubos, at mabilis mo ulit tong makukuha.

pero, limited lang yun, at may pagkakataong hindi mo makukuha yung gusto mo, at kailangan mo ulit maghintay ng bukas para makuha mo ulit ang gusto mo..

mabilis ang development ng kahit ano, at mabilis rin itong bababa. pag bumababa ito, tataas ulit, at bababa, at tataas..

magiging pandalian lang ang satisfaction natin sa mga bagay-bagay. gusto natin ng ganito, mamaya, iba naman, tapos iba ulit..

ang catch, paulit-ulit lang yun sa siklo. paulit-ulit..

ano kayang mangyayari sa mundo natin? magiging masaya kaya? magiging maunlad kaya ang buhay?

magiging effective kaya ang ganung sistema sa atin?

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

mascot.

minsan ba, naisip mong maging mascot?

magsusuot ka ng mabigat at mainit sa costume. magpapakita sa mga birthday parties, basketball games, and other events na kailangan ng mascot. magpapasaya ng mga taong kailangan ng saya.

pero, paano naman ang tao sa loob ng mainit at mabigat na costume?

minsan ba, naisip mong madali lang maging mascot? sa tingin ko, hindi.

mahirap maging mascot. mabigat man at mainit ang costume, kailangan mo paring magpasaya ng mga tao. kailangan magmukha kang masaya. kailangan mong maging galawgaw at maging energetic, kahit sa totoo lang, hirap na hirap ka na.

parang buhay lang yun, diba?

mahirap magsurvive sa mundong ito. maraming dapat daanan, maraming dapat bunuin na bigas. pero, kahit papaano, dapat magmukha ka paring matatag sa hirap man o ginhawa.

nakaka-elibs ang mga mascot diba?

sanay sa hirap at saya.

eh, ang ibang tao kaya?

mahirap man ang buhay, kailangan parin nating maging masaya. kailangan ituloy ang gulong ng buhay.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

stereotyping.

i have been a victim of stereotyping. of course, every person has been stereotyped. yung mga tipong, "akala ko, masungit ka", or yung mga tipong 'snobbish', 'mukhang mayaman', 'jologs' and everything similar to that.

nangyari na rin sakin yun, yung mga 'first impressions' ba. kaso yung mga naiisip ko, iba eh. it is not related to a personality of someone.

sabi ng mga kaibigan ko, kahit ng mga kaklase ko,ang cute ng sulat ko, kasi, pang-doktor daw. hindi daw kasi maintindihan, parang kinahig ng sampung manok. nung kumuha ako ng entrance exams para sa college, i tried applying for BS Biology, since gusto ko rin naman mag-doktor. unfortunately, i failed. i guess, napaniwala ako ng stereotyping.

dahil rin naman, bakla ako, maraming nagsasabing magiging beautician, manicurista or something na nirerelate nila sa pagkabading daw ako. eh, kahit mawalan siguro ako ng trabaho, hindi ko susubukang kumuha ng ganung trabaho. iba pa siguro. basta hindi lang yun.

Filipino-style of stereotyping. meron ding stereotyping sa Pilipinas, halos lahat naman ata ng tao, nagstistreotype din ng ibang tao.

kahit ang corruption at prostitution, nagkakaroon na rin ng stereotyping. sa corruption, basta may kapangyarihan, aba, corrupt na daw. kahit na hindi naman talaga alam ng mga tao ang totoong nangyari, hala sige, iniisip pa rin nilang corrupt ang mga may kapangyarihan. hindi naman lahat ng may kapangyarihan, corrupt.

at kahit rin sa prostitution, may stereotyping. basta mukhang pok-pok, pok-pok na! minsan nga, kahit nakita lang ang babaeng lumalabas ng gabi, aba, pok-pok na! haay naku.

stereotyping. hindi ko rin alam kung bakit ito naimbento, kung bakit ito naging laganap sa ating mundo.

minsan, naiisip ko, tayo-tayo rin naman ang nagpapalaganap ng stereotyping eh.

tingnan mo na lamang ang pelikulang "High School Musical", aba, kitang-kita sa movie nato ang stereotyping sa eskwelahan. dapat lahat ng cheerleaders, kikay at maarte. lahat ng basketball players, basketball lang ang iniisip, maskulado at hayok magpractice palagi.

dito naman sa Pilipinas, pag nag-aaral ka sa mga sosyaling pamantasan, tulad ng mga gumagamit ng pana, at mga nag-aalaga ng agila, aba'y bongga kung makapag-ingles. kung isa ka namang iskolar, pinaniniwalaang matalino ka. at kung alagad ka naman ni santo tomas, wala lang. pinaghalo-halo ng tatlo. haha!

stereotyping. lahat naman ata ng tao, ay biktima, at produkto ng stereotyping.

napapaniwala tayo sa mga sinasabi ng tao, dahil pinaniniwalaan natin, nagiging totoo. at dahil nagiging totoo, ginagawa rin natin, at pinapagawa pa natin sa iba.

stereotyping. ito ang nagpapaikot ng ating mundo. ito ang nagpapaexcite sa ating buhay.

minsan, kailangan nating bigyan ng kahulugan ang mga bagay-bagay. pero, minsan, nagiging masama ito dahil sa nagiging basehan na ito ng ating mga pinaniniwalaan..

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

a rant.

-medyo personalan ito. kaya naman, wala lang. haha!

"puyat na naman ako. pagkatapos ng isang linggong hindi pagpupuyat, at isang araw na buong oras akong tulog. ito na naman ako, mulat pa rin ang mata, nakatutok sa harap ng computer, at nag-iisip ng mga gusto at kailangang gawin.

nakakatawa lang kanina, nag-aaral kasi ako, kasabay kong magpuyat yung kapatid kong umiinom ng gran matador..sa hindi ko malamang dahilan, nagkwentuhan kami. pinag-usapan namin yung course ko, AB Asian Studies. Dapat nga raw, nag-HRM na lang ako. sabi ko, magkaiba naman yun eh. natunganga na lang siya, naglaro ng poker sa computer. habang ako naman, nag-aaral ng exams ko mamaya.

ngayon lang ulit ako hindi natulog, medyo bumabagsak na nga yung mata ko sa antok. literal, lalaki na naman ang eyebags ko, mahihilo ako mamaya, at maloloka sa pagsagot. haay.

minsan, hindi ko kinakaya ang mga ginagawa ko ngayon.

una, hindi ko na kayang mag-aral. seryoso. pinipilit ko na nga lang ata sarili kong mag-aral, para lang maipakita ko kung ano ang meron ako. yun lang. hindi na ako nag-aaral dahil gusto ko. nag-aaral na lang ako dahil kailangan. hindi na ako nag-aaral para sa sarili ko.

pangalawa, mahirap pala maging miyembro ng kahit anong grupo. kailangan commited ka sa lahat ng kailangan gawin, lahat gagawin mo para lang ma-satisfy mo yung gusto ng ibang taong nakakakita sayo. eh pano kung hindi ko talaga kaya? hanggang dun lang yung kaya ko? sana hindi na lang nila ako tinaggap diba?

pangatlo, mahirap magkaroon ng kaibigan. hindi ko nga alam kung bakit ba nauso yun. pero, kailangan naman kasi natin ng kaibigan, kung wala tayong ka-ibigan. pero, minsan kasi, mahirap din silang pakisamahan. ikaw pa ang lalabas na masama, kahit na wala ka ng ginagawa sa kanila. buti nga yun diba, wala na akong sinasabi, umo-oo na lang ako sa lahat ng gusto nila, pero ako pa rin ang masama. ako pa rin. ako..

minsan, iniisip ko na lang matatapos din ang araw. kaso, palaging nangyayari, araw-araw.

mahirap, gusto ko ng umiyak sa sobrang pagod at hirap dahil ayoko na. ayoko na talaga.

siguro, kailangan lang mag-summer..

gusto ko ng matulog ng mahimbing. gusto ko ng matulog ng komportable..

gusto ko nang lumaya.."

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.

updates! :)

there have been so many things i want to tell you right now. sad things, good stuff, amazing events and other stuff. so i guess i should start now. haha!

-it has been a rough ride with all my school works. i was fixing reports, a documentary, quizzes, papers, and our play, plus campaigning and chorale rehearsals. so, find someone who doesn't have enough time to rest and have alone time, ME.

-of course, because i said i was campaigning, i should tell that too. i ran for vice president-internal on our society. and if i'd won, then i'll be having another dilemma balancing my time with my other endeavors in life. but then, apparently, i lost. end of political career. it was my friend and classmate who won. how good is that? there were no issues between us. we even bond after our campaign periods. i am just happy that i did not win. and i am happy too that she won.

-the play, was a complete success! though, on first thought, it was disastrous. but it wasn't. it was a group effort. an extensive group effort from every person of the class, even irregulars, who became close with us too. yeah, yeah, it was fun doing a play like "High School Musical" and playing the role of "Ryan Evans" who is supposedly gay. imagine, i was saying lines like, "maybe, we're being filmed right now, maybe we'll get to meet ashton!" in a very exciting way. i was not that kind of gay. it was cool. and to prove that i did good, i was praised by our professor for doing good. well, because i'm gay, seriously. and i'll miss everything we've done for the play. everything!

-we also did a documentary about the effects of gay in the society. it was fun. going to a comedy bar, to a parlor, and elsewhere. even though it wasn't documentary-like, it was still good, because it had efforts, of course.

-i'd still have many papers to do. i still have 6 papers to do, one complicated report to present, one SUPER long quiz to take, and of course, the final exams. and i am still lazy thinking and studying lessons. i don't actually know what to do. i really feel that i am going to fail. i hope and wish that that will not be real.

-on the brighter side of the world, it's already summer! and i am excited with my batangas trip with my neighborhood barkada, and my singapore-malaysia trip with my family. it is really exciting! wee!

-and yeah. i guess, i can still endure the infamous challenges of life.

well, i wish you a nice day! :)

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

weak.

ngayon ko lang narealize. napakahina ko pala. hindi ako marunong humarap ng problema. lagi ko na lang tinatakbuhan.

mahina ako.

kasi, wala akong lakas na pangunahan lahat ng gusto kong gawin. lagi ako ang mali. sa huli, ako palagi ang natatalo. ako lagi ang walang nagagawa. wala akong lakas na gawing totoo lahat ng iniisip ko, walang lakas na humarap sa dapat kong harapin, lagi ko na lang pinapasa sa iba. haay.

mahina ako.

kasi hindi ko kayang panindigan ang gusto ko. madali akong sumuko. kasi, pag may nagsabi na pangit o mali ang ginagawa ko, yun na kaagad ang pinapanigan ko, kasi totoo naman.

mahina ako.

mahina ako.

mahina ako.

haay. napakahina ko. yun ang totoo.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.

hindi ko kinaya.

hindi ko kinaya ang araw na to. maraming nangyari. na-dissapoint, natawa, natuwa, nalungkot, at naiyak.

sa bandang huli, ako rin ang talunan, ang luhaan, ang lumabas na mahina.

ang buhay nga naman. napakasaya.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

frustrations.

frustrations ko.

marami.

sobra.

pagiging VP-internal.

pagiging Jr. PRO.

pagiging leader.

pagiging isa sa main cast.

pagbabalanse ng oras.

pagcram.

pagmememorize.

pagmaintain ng grades.

at siyempre.

pagiging masaya.

haay.

gusto ko.

nang dumating.

ang summer.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.

pahinga.

pahinga, yan ang lagi kong hinahanap, mula ng namulat ako sa tunay kong pwesto sa mundong ito. at siguro kailangan ko na nga talaga magpahinga, dahil pagod na ako. pagod sa mga gawaing tao. magpapahinga muna ako, para sa kapayaang hinahanap ko..

remembering those days.

i really had so many happy times these past few days, and i really cherished those moments, even if and even when they were just temporary, at least, i still had memorable times to remember.

nagkaroon na araw na marami akong nakain. i called it a food trip day. nakakain ako ng luncheon meat, carbonara, ice cream, otap, kwek-kwek, watermelon, fries, grilled pusit, sisig, kare-kare tapos uminom ng pop, rc cola, iced tea at isang margarita. oh diba? kakaibang food trip, buti nga hindi ako nasuka nung araw na yun, pero it was fun. partida, hindi pa ako bumigat. haha!

nagkaroon din ng araw ng triumph. una, dahil pumasa ako sa stat exam ko, pangalawa, dahil pumasa ako sa RC paper ko. ang saya diba? hindi lang yan, hindi lang basta-basta pumasa, mataas pa! actually, hindi ko naman ineexpect na kaya kong gawin yun. siguro kailangan lang ng konting focus. wooh!

nagkaroon din ng araw na lahat ng gusto kong makita eh nakikita ko. napakasaya kaya nun, at nakakakilig din, siyempre! haha. mga pampakulay ng buhay, hindi dull, hindi boring. sana maulit muli, haha!

masaya din ang araw kasama ang mga kaklase ko at mga chorale-mates ko, siyempre! mga kaibigan ko sila eh. yung mga araw na kasama ko sila sa tinoko, at ang chorale naman, habang kumakanta kami at nagliliwaliw kung saan-saan, masaya kami. i love my blockmates and my choralemates. love them! super!

and of course, mawawala ba naman yung bonding ko with my family, haay. i felt nostalgic, remembering those days na sobrang buo pa kaming pamilya. simula nung nag-iba yung environment namin, nag-iba na rin kami. oo, kahit ako. masaya ayun, kasama pa yung mga gf's nung mga kapatid ko. (ako lang walang gf. masaya parin.)

remembering those days brings back the memories, of course. i will treasure them, i will never forget them.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

maswerte pa nga siguro ako.

hindi ko masasabing mayaman ako.

pero, the fact na nag-aaral ako sa isa sa mga magagandang pamantasan sa ating bansa, siyempre, katapat nito ay malaking pera.

kahit na meron kaming TV, computer, aircon, at kung ano-ano pang kagamitang pambahay, hindi ko pa rin masasabing mayaman kami.

lalong-lalo naman kung meron akong cellphone. eh lahat ng tao ngayon dito sa Pilipinas, may cellphone.

kahit nakakakain ako ng maayos, masasabi ko pa rin na wala akong pera. kasi sa hirap ng pera ngayon, pahirapan ng mag-ipon, pahirapan ng bumili ng kung ano-ano na gusto mo. kaya, ang mga magulang ko, grabe kung makapagtipid. oo, kahit na aalis kami ng bansa sa summer.

kanina, sa scl3 class namin, nanonood kami ng dalawang documentaries na talaga namang napakaganda ng pagkakagawa.

segue lang: kaya ata namin pinanood yun eh dahil yun ang example na binigay niya para sa docu's na gagawin rin namin. isa lang ang masasabi ko, wow!

anyway, these two documentaries tackled starvation, unemployement and illiteracy. sa madaling salita, kahirapan. nakakalungkot mang isipin, pero yun ang napanood ko sa mga documentaryo kanina.

marami akong naisip na kabagayan kanina. kung ang taong may-kaya ay nahihirapan na sa pagbili ng pagkain at pagkakaroon ng pera, dahil sa nagkakaroon na ng tanggalan ng trabaho at pagmamahal ng bilihin, paano pa kaya ang mga mahihirap, na hindi na nga kumikita ng malaki, wala pang nakakakain? pinalabas na rin kasi yung dokyu na yun dati, kaya medyo luma na ito. paano kaya nila nakakaya ang mahirap na buhay? sa totoo lang, nakaka-elibs sila, seryoso.

ang pangalawang dokyu naman ay tungkol sa tatlong bata, na, sabi nga ng dokyu, "hinubog ng tubig, pinaglalim ng dagat, at pinagtibay ng bawat paglalayag.."

si estoy, jameson, at jason, mga batang manghuhuli ng pusit. nakakatuwang masdan ang kanilang mga galaw sa ilalim ng tubig, naisip ko nga, sana pwede ko ring gawin yun. sa diskarte nilang manghuli ng pusit at sa lakas ng katawan na nilang lumangoy-langoy na buong hapon sa tubig.

pero, sa kabila ng kanilang "angking kakayahan", hindi rin sapat ang perang kinikita nila para matustusan ang kanilang pag-aaral.

habang pinapanood ko ang dokyung yun, naawa ako sa mga kanila, dahil kahit gusto nilang mag-aaral, wala rin silang pagkakataon, dahil wala silang pera. naisip ko rin na sa mura nilang edad, nagtratrabaho na sila, at kung titingnan mo pa, hindi biro ang trabaho nila.

pagkatapos ng aming klase, naisip ko, maswerte pa siguro ako.

dahil nagkaroon ako ng pagkakataong makapag-aral at makakain.

haay, masakit mang isipin, pero parte na ata ito ng siklo ng buhay.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

matulog na lang tayo.

minsan, iniisip ko na lang na mas masarap matulog kaysa sa magising, at parang sinabi mo na ring mas masarap managinip kaysa sa makita ang katotohanang bumabalot sa mundong ito. kung sa bagay, lahat naman ng katotohanan ay nanggagaling sa panaginip.

things to do. haay.

i have been really thinking of my school works.

and it really bugs me out that it has been compiled to much that my time has been eaten.

meaning, i don't have enough time to these things, and it's hard to catch deadlines.

so here are the things i need to do:

- quiz on statistics (which i have never pass, since the start of the sem..)

- quiz on philippine history

- revise the final paper on social teachings (but the draft was not returned yet..)
do a documentary regarding the paper (which we haven't planned yet. shet.)
prepare for a quiz on justice.

- answer the take-home quiz in RC, read "Rizal breaks with Del Pilar" and do the report on Rizal Cults.

- quiz on biology

and

- do an oral report about Lecture Forum on Oral Communication, and prepare for a musical play (we'll use HSM 1, and i will play Ryan. shet.)

there, these are the things that i should finish before the end of the week. but then again, some of my school works there are still be passed on march, yet it needs extensive attention.

wooh, ganito na pala kahirap ang Asian Studies ano? haay, pag natapos talaga tong school year na ito na wala akong bagsak, magpapainom talaga ako!

haay. nagpalabas lang ng tension.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

wala akong kwenta.

wala akong kwenta.

masakit mang isipin, wala akong kwenta. marami na rin kasi akong nagawa, sa tana ng buhay ko, na sobra-sobra sa sama at grabe kung makasakit ng damdamin ng ibang tao. kung hindi naman ganun, nakulangan naman ako ng kabutihang loob para gawin ang dapat gawin. oh diba? nagagawa ko ang dalawang magkaibang apseto sa pagturing sa mga buhay. ang saya. napakasaya.

wala akong kwentang mag-aaral. siyempre, dahil hindi ako nag-aaral. may dalawa na akong bagsak, at feeling ko madadagdagan pa iyon. kahit na sinabi nilang kaya ko pa yun bawiin, the fact na sinabi niya na bagsak ka, bagsak ka. masakit mang malaman, pero iyon ang katotohanan. kailangan ko na lang bumawi. siguro, ang dahilan nito ay ang pagiging waldas ko sa oras, at pagiging kampante sa pagka-cramming. at mukhang nakalimutan ko na ang pagpaprioritize sa mga dapat kong gawin. first time kong bumagsak sa math at PE, seryoso. first time ko lang talaga.

wala akong kwentang miyembro ng pamilya. haay, ako na lang kasi ang laging napapagalitan sa bahay. okay fine, hindi naman ako perpekto, pero sa akin ibaling lahat ng mali, na dapat eh mali ng mga kapatid ko? parang sobra naman na ata yun. pinapagalitan ako pag nagpupuyat ako tuwing nag-aaral. pinapagalitan din naman ako pag hindi ako nag-aaral. pinapagalitan ako pag naglalakwatsa ako, pinapagalitan ako pag hindi ako gumagawa ng household chores. pag may nawala, may nasira, may natapon, may maling ginawa. ako palagi. minsan, iniisip ko, ako ang black sheep sa bahay. haay, at mukhang totoo naman yun.

wala akong kwentang kaibigan. kasi hindi ako marunong magsabi ng totoo, hindi ako marunong makiramdam sa mga iniisip ng ibang tao, hindi ako marunong magbalanse. dahil na rin siguro sa marami akong kakilala, at marami akong tinuturing na kaibigan, eh ang kaso, ako pa ang tinatawag na magnanakaw ng kaibigan. plastik din ako, paranoid, manhid at mapanghusga. kahit na ayaw kong maging mapag-isa, mas mas maayos pa siguro yun.

wala akong kwentang mag-alaga ng mga talento ko. kasi wala akong lakas ng loob na gamitin ito, dahil sa una palang, wala na akong tiwala sa sarili ko. lagi kong iniisip na lagi akong mali, na pangit lagi ang ginagawa ko. kaya kahit alam kong ginawa ko yung lahat ng makakaya ko para gawin yun, parang wala lang rin. minsan nga, sana nawalan na lang ako ng talento, hindi ko rin naman kasi magagamit.

wala akong kwentang tao. kasi ordinaryo lang naman ako eh. wala naman akong personalidad na makakapagpalingon sa mga tao, ugaling pang-huwaran, mga talentong hinahangaan, at isip na tinitingala ng iba. wala ako nun, at ayoko maging ganun.

masaya na akong maging ganito, kaso, sa tuwing iniisip ko na kailangan ko rin naman subukang magkaroon ng ganyan eh, lagi akong nagkakamali. kaya eto ako ngayon, natatakot sa mga dapat gawin kasi lagi kong inuunahan na papalpak. haay.

minsan, iniisip ko na lang na mas masarap matulog kesa sa magising. kasi mas masarap managinip kesa sa manatili sa katotohanan.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

paano kung?

paano kung bigla akong nasagasaan?

paano kung bigla akong sinasaksak?

paano kung bigla akong binaril?

paano kung bigla akong ninakawan?

paano kung nagkaroon ako ng malubhang karamdaman?

paano kung bigla akong bumagsak sa isang subject?

paano kung biglang nagalit sakin mga kaibigan ko?

paano kung biglang nagalit sakin pamilya ko?

paano kung bigla akong iniwan ng mahal ko sa buhay?

paano kung namatayan ako?

paano kung hindi ako pinagbigyan?

paano kung hindi ako pinatawad?

paano kung wala ng akong pag-asa?

paano kung wala ng akong pagpipilian?

paano kung wala na akong magagawa?

paano kung ganun na lang talaga ako?

paano kung hanggang dun na lang ako?

paano kung pinagkaisahan ako?

paano kung niloko ako?

paano kung ginamit lang ako?

paano kung nangyari tong lahat sakin?

ano kaya ang magagawa ko? ano kaya?

labas muna ako dyan.

walang klase!

kaya nandito ako ngayon sa library, nagsasayang ng oras sa pamamagitan ng paggawa ng blog.

tutal wala naman akong kailangan basahin o aralin sa mga oras na ito. bukas, meron. shet.

anyway, lalabas muna ako sa buhay estudyante at magpapahinga sa gawaing pang-eskwela.

hindi ko rin naman alam ang gagawin ko. hm. maghahanap na lang ako sa ng kung ano-anong pwedeng malaman.

magbabasa tungkol sa pokemon, digimon, sonic the hedgehog, at sa mga AXN animes.

aalamin ang mga pangyayari sa ANTM, Project Runway, at American Idol

maghahanap ng mga laro tulad ng Patapon, LocoRoco, at mga sports and RPG games

at gagawa ng paraan kung paano makakapag-DL ng mga kanta sa aking cellphone.

HAAY.

magsisingit na rin ako ng onting gawaing-eskwela: gagawa ng worksheet sa LTS.

ayun na lang muna, kailangan mag-tipid ng oras para maraming magawa.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

i hate this part right here.

i am really hating this part.

this part, wherein i need to study hard, make papers, research and memorize and read and write and the infamous cycle repeats itself every single moment of my college life.

and what am i suppose to do? turn it into a medium of happiness? NAAH.

hindi rin, kasi lagi ako napre-pressure sa tuwing naiisip ko ang mga gagawing school works. and yeah, my cramming powers is not working at my side. i guess, kailangan ko nang maging matinong mag-aaral. that means, kailangan ko na talagang seryosohin ang pag-aaral, since yun naman na rin ang ginawa ko last sem.

nakita ko na nga yung grades ko nung prelims eh, and it was okay, but not great. typical grades ng isang average college student.

lumabas na rin yung mga DL last sem, at naiingit ako sa mga umabot sa GWA quota. masakit mang isipin, unting-unti na lang eh, kung 2.0 lang sana ang quota, umabot pa ako ng bonggang-bongga.

i guess, i should take this as a challenge, lalo pa't tatlo ang tinuturing kong major subjects ko ngayon. so far, hindi ako okay sa isa kong subject, at kailangan ko nang magpakitang gilas ngayong 2nd half ng semester. super kailangan.

on the brighter side of the world, i will be able to share my love with other people this week.

our block has decided to go to "House of Joy", an orphanage for children who have lacked body and mental capabilities. minsan lang naman ako makapunta sa mga ganitong orphanages. i guess hindi ko na iisipin kung may incentive ito o wala, basta makapunta na lang ako dun, makapagbigay ngiti sa mga bata, okay na yun.

sa saturday na rin ako aalis for mg LTS. kahit na ang dami ko pang kailangan gawin, naeexcite pa rin ako, na may halong katamaran. hindi ko kasi alam kung paano gagawin yung mga worksheets ko.

haay. at marami ring nangyari sa buwang ito, bukod sa madalas kong hindi pagtulog at pagpupuyat.

- nanalo ang AB Chorale sa Himig Tomasino 2009!
- nagkaroon ako ng bagong jacket at bagong sim card!
- may phone na ulit ako!
- dahil finals na, bagong hand-outs at bagong readings!
- naipasa na namin ang draft ng major paper namin! kinakabahan ako.

and yeeaah. gusto ko nang magsummer.

sa ngayon, "I gotta do it, I gotta do it, I hate this part, I gotta do it, I gotta do it, I gotta do it!"

HAHA.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

pampalabas lang ng stress.

etong week na ito, yata, ang pinakamabigat na panahon sa buong buhay ko.

biruin mo? isang week akong hindi ako makatulog na maayos.

unang-una, himig tomasino na bukas! pangalawa, may tinatapos akong papel, pangatlo, kailangan kong magbigay ng 2000 pesos para sa costume ko, at panghuli, mamimiss ko lahat ng classes ko lahat, if ever.

oh diba? tapos, meron pang mga sumusulpot na reading assignments, researches and other things.

so, kamusta naman yun?

eto ang nagbigay sakin ng mas malaking dahilan para magpahinga ng isang week after ng linggong to.

ang dami-dami ko na ring nagawa sa week na ito.

huling hirit na lang:
sana, maging maganda ang kalalabasan ng performance namin
sana, pumasa ako sa prelims
sana, matapos ko yung paper namin sa scl3
sana, matapos ko yung mga dapat tapusin

at sana, makapagpahinga ako ng bonggang-bongga sa mga susunod pang araw.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

breaktime.

hello again.

the prelims period has already ended today. but, my day is not yet done. i still have to wait until 4pm, and rehearse until 9pm. *sighs*

school works are also bugging me. my rational psychology that is to be passed today (but i did not because it is still incomplete) and my scl3 paper (which gave me the reason to come to the library and research), and my west asia paper about the Gaza Crisis (which was passed last monday. i'll just do it for learning purposes). but i decided not to do it, because i am not in the mood to do such "extensive" and "heavy-duty" works right now. so, i do't have nothing to do.

and the time is now is currently 2:35 in the afternoon.

i still have 1 hour and 20 plus minutes to savor the resting time.

the question is, what could be a great breaktime activity?

everytime i sleep late, or everytime i do my crammed papers and other academic stuff, i always want to do an ice-breaker or an intermission, more commonly known as a break. of course, i also need to rest from draining my brain juices, and making my eyes red, and typing with my fingers out until it has carpal tunnel syndrome.

and i have already done some breaktime activities that really made me enjoy time, and sometimes, kept me awake until its time for me to go to school. insomnia-like huh?

i have tried eating, drinking coffee, watching videos, downloading mp3's, reading books, writing randomly, watching TV, chatting, and of course, doing a blog post.

but, sometimes, it is really hard to find an activity or recreation that will really keep you alive and kicking through night, especially when the deadly "sleepy-ness" attacks your system.

i, specifically when i am at my cramming mode, really need my brain, my eyes, and my fingers to be really awake and energized for making papers. and i think, i have never failed to do that. but sometimes, i can not also help myself to close my eyes and fall asleep, even by just sitting, or by laying my head on the table.

well, what am i trying to say? i guess, having breaktimes, or having your alone-time, would really help you recollect your self, revitalize your brain cells, and regain the energy you need for facing another day. and i guess, if you don't having nothing to do, the best breaktime activity is to sleep. and that is what i want to do right now.

but then, again, i can't, because i still have something to do.

so i decided to do a blog entry. how thoughtflu is that?

anyway, time for me to go, breaktime is over.

maybe, if everything has a breaktime, the world will be the happiest place in the whole universe.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

random.

haay. wala akong magawa. ayoko pa kasing mag-aral, though meron naman na akong alam sa exam ko bukas.

and yeah, my purpose to rent a computer right now is to research for my philosophy paper, na kinatamaran ko na rin, kaya, eto, naisipan kong gumawa ng blog entry. pampalipas oras. HAHA.

magkwekwento na lang siguro ako ng mga pangyayari sa buhay ko.

first of all, i am now having my preliminary examinations for the second semester, and i have already finished my four exams last tuesday and yesterday. i still have two exams, one tomorrow and one on friday. medyo pumipetiks-petiks lang rin ako kasi kaya ko namang aralin ng mabilisan yung exam ko bukas. (eh lagi naman akong nagmamadali eh. boo.) hope i'll have good results.

medyo inuulan din ako ng papel ngayong semester na ito. meron akong isang major paper na hindi ko pa nagagawan ng draft. meron naman akong isang paper na tinapos at ipinasa kanina, at dahil late yung papel ko, mukhang may deductions pa yun. meron pa akong isang minor paper, na dapat ay gagawin ko ngayon, pero dahil tinamad na rin ako, edi wag na lang muna.

im having fuun with my blockmates! naging sobrang bonded na kami, halos lahat kami nagkakausap na, at minsan, nagkakatuwaan pa kami. ang saya ng feeling na lahat ng classmates mo nakakausap mo at nakakabonding mo. ang ganda ng feeling. haay, naging close nako sa mga blockmates ko, mahal ko sila, at sana mahal rin nila ako. HAHA.

woohoo! my beloved sophies! malapit na ang himig tomasino! wooh. naeexcite ako, kasi first time kong kakanta with my batchmates and with the whole chorale. sana maging maganda yung performance natin, kahit hindi tayo manalo. more bonding moments! good luck and Godbless satin.

at dahil wala na nga kaming computer, wala na rin akong magagawa kung hindi mag-rent ng computer sa computer shop, hiramin ang laptop ng nanay ko, at mag-computer sa internet station ng library. kailangan marami akong alternative ways para hindi ako maubusan ng computer, parte na rin kasi to ng buhay ko! HAHA. wala pa naman akong problemang nakakasalubong. sana lang talaga, maayos na computer namin.

nasasanay na rin ako ng walang phone. oo, masakit mang isipin na wala ng nagtetext sayo, wala na akong mapagbalingan ng katamaran, wala na rin. wala na rin akong magagawa kungdi magbasa, magsulat o kaya nama'y mag-aral na lang. pwede ring manood, at maglakwacha. haay, kung pwede lang ulit ako magkaroon ng phone. sana nga lang hindi ko na mawala dahil sa katangahan at kaburarahan ko..

nung nawalan ako ng cellphone, siyempre, may mga bago rin naman ako. mayroon akong bagong damit(pantalon at shirts), sapatos, jacket, libro, lanyard, at planner. YAY! masaya pa rin talaga magkaroon ng mga bagong bagay sa buhay mo. sana lang talaga maalagan ko sila ng bonggang-bongga.

nangongolekta pala ako ng mga simpleng bagay na nagpapa-alala sakin ng mga memorable events na nangyayari sa buhay ko ngayon. kahit simpleng five centavo coin, paper pin, file at paper clip, susi, key chain, cellphone accessory, deco ng scrapbook, beeds, handle ng zipper, butones, sim card, lego, pa yan, kukunin o pupulutin ko yan. basta remembrance lang.

medyo umookay na ang relasyon ko sa mga groupmates ko sa PE. medyo, nagkakakilala na kami, at nagkakausapan na rin, at nagkakatawanan na rin. at least, may improvement naman na ako sa PE-mates ko. kung pwede nga lang sana, pati yung ibang PE-mates na rin, kaso, mukhang imposible yuun. namiss ko tuloy mga dati kong PE-mates, lalo na BVC47 tsaka HBC4. haay.

humihina na ang resistensya ko sa mga sakit. alam niyo yung parang everyday akong may sipon? everyday sumasakit ulo ko. seryoso. feeling ko nga, sa tuwing nangyayari yun sakin, mayroon akong malalang sakit. kailangan ko lang siguro ng pahinga, at uminom ng vitamins, at kumain, and ayun.

i am into reminscing my favorite anime shows na lagi kong pinapanood dati. tapos yung mga shows na yun, sa AXN pa pinapalabas. those anime shows were one of the best animes i have ever watched. ang catch, yun pa yung mga una kong pinanood na anime shows simula ng nagkaroon kami ng cable sa bahay. i missed those days. i super miss it.

woohoo! idol is back! with a new judge to criticize the newest singing idol. well, nag-eexpect ako ng mga mas batang contestants just like last season. at feeling ko uulan ng mga batang singers this time, lalo pa't 36 contestants na ang kukunin. excited nako! sana may makasali ulit na Pilipino! and sana hindi masyadong popularity contest ang mangyayari this season! can't wait!

wooh! ang sarap ng panahon ngayon dito sa Pilipinas. sobrang lamiiiig! grabe! feeling ko nasa baguio sa tuwing lalabas ako ng bahay, kahit saan mang lupalop ako pumunta, sobrang lamig. pag natutulog ako, hindi nako nagbubukas ng electric fan kasi napakalamig naman. at least, nakakatipid pa ako sa kuryente. kahit maaraw, napakalamig! kung sanhi man ito ng global warming dahil sa pagbabago ng panahon, masakit mang sabihin, pero, salamat! haha!

i have been to old school songs lately. yeah, lalo na yung mga acoustic versions na kanta. hindi lang yan, pinatos ko na rin yung mga videos sa youtube , sa sobrang addict ko. eh kasi naman, ang senti at ang emo ng feeling pag nakakarinig ka ng mga kantang old school. it reminds me of the good ol' days.

speaking of songs, may alam rin naman ako sa mga bagong kanta ngayon, at nagugustuhan ang mga bagong bands and singers tulad ng "the script", "jonas brothers" at mga singers tulad nina lady gaga, david cook, david archuleta, katy perry, shontelle and others. wooh! i am loving the new songs right now.

lumelevel up na rin ata yung mga pag-iisip ko sa mga bagay-bagay. minsan naisip ko, bakit ko pa kailangan mag-aral kung napipilitan lang naman ako, at kung mag-aaral ako, dapat gusto ko, diba? pero, dahil ko naman, ibig sabihin, nakikipagplastikan lang ako? kasi, hindi ka totoo sa sarili mo, hindi mo sinusunod yung gusto ng isip at damdamin mo. kung mag-aaral ako, kailangan ko tong gustuhin at mahalin. hindi lang basta basta pagbabasa ng libro o paggawa ng paper o assignment dahil kailangan. gagawin mo dapat ito dhail hindi lang kailangan kundi gusto mo rin. ewan ko ba, naisip ko lang..

inlove na rin ako sa anime shows ngayon sa animax. mga kasalukyan kong pinapanood ay yung "living a day after tomorrow", "fate/stay night", at "xxxholic". i love the stories of these anime shows. napapa-wow ako sa ganda! sana mapanood ko na ulit to after prelims.

napapaisip na rin ako, parang gusto ko maging manunulat ng kung anumang literatura. ewan ko ba, hindi rin naman kasi ako magaling sumulat ng maikling kwento, kahit na tula hindi ko pa minsan kaya. pero, sa tuwing naiisip ko kasi yun, parang ang sarap ng pakiramdam na sumulat ng kwento, tapos pag nabasa yun ng taong nakabasa nun, maari ko siyang madala sa kwento ko. ewan ko, para kasing yun yung gusto kong gawin, kaso hindi ko naman kaya, dahil sabi ko nga, hindi ako magaling, at hindi rin ako marunong.

siyempre! sa hinaba-haba ng mga pinagsasabi ko, iisa lang naman ang ibig sabihin ng mga yan: okay pa ako, nakakasurvive pa! naman. nakakapag-isip pa naman ako ng matino. YUN LANG.

oh well, sobrang haba na nito. tama na muna at super over info na to. HAHA.

sana, maging masaya ang buong taon ko.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)

heart breaks never break me.

heart breaks never break me..

i have been pressured this day.

thinking of the things that i need to do.

and it is really frustrating and stressing me off. shit

first of all, i have this school papers to do. i have a major paper on my scl3, about social issues. to top that, me and my group also needs to do a documentary about it. another shit.
and it is really hard to communicate with my groupmates because i don't have a cellphone. *sighs
i also have other minor papers for my RC and West Asia, which makes me more frustrated. haay.

second, our computer is broken and my "network-systems graduate" brother supposedly could and should troubleshoot it. nevertheless, he can't. and it is a problem. i always need to borrow my mother's laptop to research (but i wouldn't happen because my mother is using her laptop for her work.) crap.
and because of that broken computer we have, my 'plan B' is to go to a computer shop and rent for 1 hour. a waste of money. another crap.

third, my parents is going hard on me again. they became persuasive about my studying, AGAIN. because of that, i can't go out for until prelims is not yet done. shit.
i can't even go to rehearsals because of this, good luck to me. another shit, a big shit.

but then again, heart breaks never break me.

i guess, i just need to do my thing.

study hard.

be the toughest wall, the strongest mountain, and the hardest rock that i can ever be.

heart breaks never break me, because i am a stone. a stone that is always thrown away.
a stone that is always deposited to the deepest level of the earth.

i am useless. i am nothing.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.

new year, new commencements.

this has been a late post. i was not able to gather artistic and creative conscience to do this, and maybe, NOW is the right time to do this.

the first week of January is already coming to an end, and i want to remember the things that had had happened for the past year, and i will be enumerating it now..

i am now at my second year of being a college student. na-realize ko naman kung gaano kahirap ang college para sa lahat ng batang katulad ko. at, dahil isa pa ito sa mga magandang pamantasan sa ating bansa, talagang kailangan mag-aral ng mabuti. isipin mo pa lang, papunta pa lang sa school, ang layo na! pero, sa isang taon, natiis ko iyon, at ngayon, parang wala na lang sakin. after ko lumagpas sa school dahil sa nakatulog ako, gabihin sa school, ma-stranded sa school dahil sa baha, manood ng paskuhan, maging kasapi sa isang organisasyon, mangboycott ng klase, manalo sa isang contest at kung anu-ano pa, hindi pa naman ako nagsasawang maging estudyante.

nakasama kong kumanta ang philharmonic orchestra at makakanta sa CCP. isang napakasayang experience. twas a day of art and singing. i really enjoyed it, singing with various artists and in front of the audience. napakaganda talaga nun, unforgettable.

the past year was also the time that i got this blog. and yeah, until, na uupdate ko pa naman siya. at sa awa ng Diyos eh, maayos pa naman siya at wala lang. naka-ilang palit rin to ng layout, ilang palit sa pangalan. lang beses na rin akong nag-iisip ng pwedeng itype sa blog nato. at ngayon, masasabi kong, maganda naman ang kinalabasan nito.

of course, i also aged for one year. boohoo, one year to go, adult nako.

well, gusto ko sanang magpost ng new year's resolution. kaso, hindi ko naman kaya gawin yun. kaya, naisip ko na i would promise to stop things, but to restrict things. besides, patience is a virtue, dahan-dahan lang.

and soo, my first resolution, be more organized. i want to fix my time, my things, my money, and everything in my life. mas maganda naman kasi na mas organized ka, wala kang inaalala, kasi maayos lahat, fixed ba. dahil dyan, gusto ko ng bumili ng planner, kahit anong planner, basta maging guide ko lang.

second resolution, konting tigil sa mga bisyo, which is drinking beer, and smoking. yup, i smoke, kailangan ko lang i-restrict muna. occassionally lang naman ako umiinom, so i guess i just need to control my urges on the cigarettes.

third resolution, more blog entries! haay, pampalabas to ng stress, kaya kailangan mas maupdate ko pa to ng madalas.

so ayun. have a happy 2009 everybody! :D

great things begin with small beginnings, but then again, it will not be great without any use of hardwork and discipline.

hanggang sa muli, masugid na mambabasa.:)