juche.

"independent stand."

this is what i have been longing for. since, college student naman rin ako, and i am already on the right age of doing what i want to do. being independent, i guess, is the thing for me.

besides, gusto ko rin namang mabuhay ng mag-isa. kaso, meron pa ring mga bagay na hindi ko pa rin kayang gawin.

una, hindi ko kaya pagsilbihan ang sarili ko. from this, hindi ko pa rin talaga kayang maging independent. hindi ako ganun nagluluto at naglalaba. kahit nga mag-ayos ng kwarto, hindi ko pa minsan magawa. nevertheless, i could still train myself to these things so that i would not need any help from my parents, from my siblings, and others as well.

pangalawa, wala akong trabaho para mapagkuhanan ko ng pera. kung magkakaroon man ako ng trabaho ngayon, hindi rin naman mapupunta yung pera sa akin. sa mga magulang ko pa rin kasi sila yung may kailangan nun. pero, ako naman kasi ang bumuno at nagtrabaho sa perang yun. sa tingin ko, maganda na rin iyon, para hindi madaling magagastos ang pera.

being independent is really hard. kailangan talaga marunong ka na sa buhay. may sipag at tiyaga, may lakas ng loob na harapin lahat ng problema ng mag-isa. kaso, mukhang wala ako noon, at mukhang marami-rami pa ang dapat kong gawin para lang maging independent ako.

but then again, mahirap din maging mag-isa. kahit independent ka, kailangan mo pa rin ng tulong mula sa iba.

kailan naman kaya tayo matuto maging independent sa ating sarili, kung lagi naman tayong humihingi ng tulong?

hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)