word of the year.
sorry kung naging masama akong anak. kasi iniisip ko minsan na tama ako. yun pala hindi. sorry ah. mapang-akala lang din siguro kasi ako na akala ko tama ang ginagawa ko. sorry. susunod na ako sa mga mga tamang gawin. kung tama nga talaga. pero kung alam kong tama rin ako, eh ayun lang.
sorry kung naging tamad ako. oo. sobrang tamad ko na ginagawa ko ang dapat gawin sa araw o ilang oras bago ipasa iyon. kaya ang sloppy din ng mga gawa ko. hindi masyadong maganda, at hindi masyadong pinag-isipan. sorry.
sorry kung hindi ako naging magaling na estudyante. pinipilit kong matuto sa abot ng aking makakaya. pero minsan, hindi talaga kaya ng utak ko. masyadong maliit sa mga mararaming bagay na gusto kong matutunan. sorry. susubukan kong matuto ng mas bongga sa susunod.
sorry kung hindi ako magaling na leader. kasi hindi naman talaga ako ganun. follower lang ako eh. ni simpleng pagbibigay lang ng ideya hindi ko magawa ng maayos kasi wala rin naman akong maisip. ehh. ayun. sa totoo lang, ayoko rin namam maging leader. ayokong mag-isip. kahit na sabihin na pwede namang ma-develop yun, parang ako na rin ang gumagawa ng paraan para hindi ako matuto. hindi ko rin alam kung bakit. minsan mas nagiging leader pa yung mga subordinates ko dahil mas may alam sila. susunod nalang din ako, para may magawa na rin. napaka-hirap maging leader. haay.
sorry kung ang dami kong nagawang masama sainyo. nag-sinungaling. sinampal, sinuntok, sinabunutan, sinigawan, inasar, at kung ano pa man. sorry. masama kasi talaga ako. haha. or, nagagawa ko lang yun kasi sa sobrang galit, o sa asar. sorry. hindi ako nakakapagtimpi minsan.
sorry kung hindi ako naging mabuting kaibigan o kaklase. hindi ko kayo inintindi. hindi ako naging mabait sa pagpapakopya, sa pagsasabi ng mga kailangan gawin. sorry kung hindi ako naging matulungin sa mga group works. sorry kung wala akong nasabing maayos sa'yo, o sa iba. sorry ah. sorry din kung naging insensitive ako. sorry kung di ako nakakatext. sorry. mahirap kasi ako, walang pangload. sorry kung naging mayabang ako minsan. sorry din kung napaka walang kwenta kong kausap. turuan niyo akong magkaroon ng kwenta.
sorry kung sobrang ambisysosa ko. sobrang bading ko. sorry. kung sobrang landi ko, sorry. hindi nako manlalandi. haha. seryoso. masyadp lang siguro akong friendly. pero seryoso. hindi na talaga. sorry din pala kung umasa ako. haha. sa susunod hindi na ako mag-eexpect, kasi yun din naman ang totoo. sorry ah. hindi talaga mauulit.
sorry kung wala akong tiwala sa sarili ko. sorry kung sobrang pessimist ang tingin ko sa mga bagay-bagay. sorry kung sobrang baba ng self-esteem ko, sorry kung wala akong self-confidence. sorry din kung sobrang paranoid ko. sorry sa mga pagkakataon na nadadamay kayo sa kawalan ko ng mood. hindi na mauulit. sobrang babaw kasi ng kalungkutan ko. at sobrang bilis ko rin malungkot pag may nagawa akong hindi maganda. takot akong magkamali. kasi pag nagkamali ako, kahit na matututo ako, mapapagalitan rin ako. tapos uulitin ko rin naman, parang hindi naman ako natuto nun. sorry ah.
sorry. naiiyak ako habang ginagawa to. feeling ko kasi sobrang dami kong nagawa sainyong lahat. ewan. napaka-ewan ko. haay.
magtatype nalang ulit ako mamaya. at kakanta siguro. para bumuti tong pakiramdam ko. hay.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Thursday, December 30, 2010
Wednesday, December 29, 2010
photography subjects.
i have been so in to photography lately.
kasi, dahil sa bagong digicam na binigay sakin ng aking mga magulang na parati ko na ring nagagamit, nakakapag-kuha na ako ng kung ano-ano na gusto ko lang kuhanan.
pero, hindi ko rin naman nadadala palagi kasi mabigat siya, tapos nakakatakot dalhin, kasi mamahalin ito. kaya, iniingatan ko siya ng napakalupit.
anyway, since i am in to photography, i tend to pick great subjects to take a picture with.
well, ako kasi, pag cute, o maganda sa paningin ko, yun lang kinikuhanan ko. onga pala, hindi ako isang magaling na photographer, o kahit nga photographer lang. enthusiast lamang ako. nawili, nahilig. so, ayun. wala akong alam sa mga basic photography, terms, o whatever. basta, kumukha lang ako ng litrato.
some subjects that i always use as subjects are flowers, animals like birds, cats, insects, and dogs, water dews, lights at night (bokeh and light graffiti), and cute things. minsan, kahit bote ng redhorse, yellow sticker para kay ninoy, yosi, candy wrappers, sachet, toothpick, pagkain, yung laptop ko, yung cellphone ko, yung mga gamit ko, at ang mga ulap, mga tuyong dahon, mga butas at mga bata.
kuha lang ako minsan ng kuha ng pictures, kaya minsan hindi ko nalang din iniisip kung okay ba yung picture ko o hindi. minsan iniisip ko din na basta naka-defocus yung background, okay na rin. pero, hindi lang pala ganun yun. pero, dun na ako nasanay. oh well.
sabi nga nila, it takes a lot of practice to master the skills, i still don't have the skills, ayon sa sa aking paniniwala. hahahaha.
PS: i will try to post some of the pictures that i did, at kayo nalang ang humusga.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
kasi, dahil sa bagong digicam na binigay sakin ng aking mga magulang na parati ko na ring nagagamit, nakakapag-kuha na ako ng kung ano-ano na gusto ko lang kuhanan.
pero, hindi ko rin naman nadadala palagi kasi mabigat siya, tapos nakakatakot dalhin, kasi mamahalin ito. kaya, iniingatan ko siya ng napakalupit.
anyway, since i am in to photography, i tend to pick great subjects to take a picture with.
well, ako kasi, pag cute, o maganda sa paningin ko, yun lang kinikuhanan ko. onga pala, hindi ako isang magaling na photographer, o kahit nga photographer lang. enthusiast lamang ako. nawili, nahilig. so, ayun. wala akong alam sa mga basic photography, terms, o whatever. basta, kumukha lang ako ng litrato.
some subjects that i always use as subjects are flowers, animals like birds, cats, insects, and dogs, water dews, lights at night (bokeh and light graffiti), and cute things. minsan, kahit bote ng redhorse, yellow sticker para kay ninoy, yosi, candy wrappers, sachet, toothpick, pagkain, yung laptop ko, yung cellphone ko, yung mga gamit ko, at ang mga ulap, mga tuyong dahon, mga butas at mga bata.
kuha lang ako minsan ng kuha ng pictures, kaya minsan hindi ko nalang din iniisip kung okay ba yung picture ko o hindi. minsan iniisip ko din na basta naka-defocus yung background, okay na rin. pero, hindi lang pala ganun yun. pero, dun na ako nasanay. oh well.
sabi nga nila, it takes a lot of practice to master the skills, i still don't have the skills, ayon sa sa aking paniniwala. hahahaha.
PS: i will try to post some of the pictures that i did, at kayo nalang ang humusga.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Hey Jude!
"don't make it bad. take a sad song, and make it better.."
well. this was the first ever song that i first sang when i was a kid.
yeah, the time when i was not able to talk that much. (not like how i talk right now, how do i talk? i don't even know, LOL.
my parents told me that i was singing this song, like almost everywhere. i had sung it in school, while break time. and when PTA's are done, the usual comment of my teacher about me is "you're son is always singing 'hey jude', and he sings good!"
well, i didn't know that i was already singing when i was in school, because i don't remember any memory of me singing in class! i just remember the moments when i danced while class. yeah, i think that's more shameful. hmm.
the most familiar memory of me, with hey jude is when i was playing my lego toys, on the dinner table, with my family having snacks.
i was, sing the "na-na-na" part then, and i was slapping the table hard, and i enjoyed how the lego pieces bounced, and did it for a few times, even when my mother already scolded me to not do it again, i still did. i was a hard-headed kid, even now, not so hard, maybe? but still hard. hoho.
well. i never knew what the song meant. and i never sang it again, after growing up. and remembered it, just this time. i will try to sing it then, if, i..can..sing it. haha.
so yeah, hey jude, don't make it bad. take life easy, and make it better. yeah. make it better.
hanggang sa muli, masugid na mamababasa. :)
well. this was the first ever song that i first sang when i was a kid.
yeah, the time when i was not able to talk that much. (not like how i talk right now, how do i talk? i don't even know, LOL.
my parents told me that i was singing this song, like almost everywhere. i had sung it in school, while break time. and when PTA's are done, the usual comment of my teacher about me is "you're son is always singing 'hey jude', and he sings good!"
well, i didn't know that i was already singing when i was in school, because i don't remember any memory of me singing in class! i just remember the moments when i danced while class. yeah, i think that's more shameful. hmm.
the most familiar memory of me, with hey jude is when i was playing my lego toys, on the dinner table, with my family having snacks.
i was, sing the "na-na-na" part then, and i was slapping the table hard, and i enjoyed how the lego pieces bounced, and did it for a few times, even when my mother already scolded me to not do it again, i still did. i was a hard-headed kid, even now, not so hard, maybe? but still hard. hoho.
well. i never knew what the song meant. and i never sang it again, after growing up. and remembered it, just this time. i will try to sing it then, if, i..can..sing it. haha.
so yeah, hey jude, don't make it bad. take life easy, and make it better. yeah. make it better.
hanggang sa muli, masugid na mamababasa. :)
Tuesday, December 28, 2010
mabilis lang.
KASI.
nasa ibang lugar kami.
hindi naman sa ibang bansa.
pero sa ibang lugar lang sa Pilipinas. hekhek.
nasa Bohol kami nung isang araw. ngayo'y nasa Cebu naman. hohoho.
hkk. oo. wala lang akong masabi.
mag-iisip nalang ulit. or. sabihin ko nalang yung mga naiisip? NO. masyadong marami. hahaha.
anyhoo. yun lang muna.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
nasa ibang lugar kami.
hindi naman sa ibang bansa.
pero sa ibang lugar lang sa Pilipinas. hekhek.
nasa Bohol kami nung isang araw. ngayo'y nasa Cebu naman. hohoho.
hkk. oo. wala lang akong masabi.
mag-iisip nalang ulit. or. sabihin ko nalang yung mga naiisip? NO. masyadong marami. hahaha.
anyhoo. yun lang muna.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Monday, December 13, 2010
thinking..
of something to post. hahaha.
ewan ko. hindi na siguro ako sana'y magkwento. LOL.
pero, marami akong dapat ikwento. hindi ko nga lang alam kung ano ang una.
hmm. ano ba? hindi ko talaga alam.
basta, abangan niyo nalang. HAHAHAHAHAHA. oo. may ikekwento sa takdang panahon.\
baka mamaya, or bukas, o kung kailanman. LOL.
o sige na. may klase na mama.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
ewan ko. hindi na siguro ako sana'y magkwento. LOL.
pero, marami akong dapat ikwento. hindi ko nga lang alam kung ano ang una.
hmm. ano ba? hindi ko talaga alam.
basta, abangan niyo nalang. HAHAHAHAHAHA. oo. may ikekwento sa takdang panahon.\
baka mamaya, or bukas, o kung kailanman. LOL.
o sige na. may klase na mama.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Thursday, December 9, 2010
Tuesday, December 7, 2010
updates.
well. ngayon lang ulit ako nakapag-post. and honestly, ngayon lang ako ginanahan gumawa ulit.
sobrang busy kasi ako sa maraming bagay. sa choir, sa school, sa aking sarili.
minsan, tinatamad ako mismong pumunta sa mismong account kong to, at ang accounts ko lang sa facebook, twitter, tumblr, at plurk ang nache-check. eh minsan lang rin naman ako makapag-isip ng pwede ilagay dito. so ayun.
hmm. sobrang lamig ngayon dito sa lib. oo. sa school library. o diba? ang sama ko bang estudyante at hindi ako nag-aaral? not so. haha. galing pa kasi akong national library kanina, nag-research ng mga articles para sa thesis. eh, dapat pati mga libro na rin, mga tipong lubos-lubosan na araw sa national lib. pero hindi. natamad kami, at nagpa-photocopy na lang ng mga dyaryo na kailangan namin. tapos, hati-hating basa, tapos pagsasamahin nalang. what is tamad. nakakatamad din kasi sa national lib. sobrang init, sobrang dilim pa, ang luma pa ng dating. hindi masyadong nakakaengganyo. pero pumunta kami ng dalawang beses. hindi naman dahil gusto namin, kasi kailangan. anyway.
last sem na ng aking college, at huling sem para sa aking pag-aaral. matatapos na rin akong mag-aral. pero nakakamiss din to. mamimiss ko mga kaklase ko, mga guro ko, mga hand-outs, mga libro, lahat ng mga ginawa namin sa school, mapa-educational, emotional, physical, sexual (WHAT?), and other stuff, mamimiss ko yun. kailangan ko na nga lang patunayan na gusto kong grumaduate. kailangan kong matapos ang thesis ko. sana nga, matapos ko. sa ngayon, medyo alanganin pa. wooh. cramming powers, don't you ever fail on me. kailangan kita forever and ever. AMEN.
ang lamig. giniginaw na talaga ako. hoo.
nafififeel ko na rin ang pagiging presidente ng choir namin. grabe. ang dami ko na rin naiisip, pero may mga mali pa rin akong ginagawa, nagawa, at magagawa siguro. hoo. after nitong term ko, matatapos na ang lahat, magiging normal na member nalang ulit ako. inaasam ko na ang panahong iyon. HO.
ano pa ba? wala nakong maisip. hanggang dun nalang muna. lalala.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
sobrang busy kasi ako sa maraming bagay. sa choir, sa school, sa aking sarili.
minsan, tinatamad ako mismong pumunta sa mismong account kong to, at ang accounts ko lang sa facebook, twitter, tumblr, at plurk ang nache-check. eh minsan lang rin naman ako makapag-isip ng pwede ilagay dito. so ayun.
hmm. sobrang lamig ngayon dito sa lib. oo. sa school library. o diba? ang sama ko bang estudyante at hindi ako nag-aaral? not so. haha. galing pa kasi akong national library kanina, nag-research ng mga articles para sa thesis. eh, dapat pati mga libro na rin, mga tipong lubos-lubosan na araw sa national lib. pero hindi. natamad kami, at nagpa-photocopy na lang ng mga dyaryo na kailangan namin. tapos, hati-hating basa, tapos pagsasamahin nalang. what is tamad. nakakatamad din kasi sa national lib. sobrang init, sobrang dilim pa, ang luma pa ng dating. hindi masyadong nakakaengganyo. pero pumunta kami ng dalawang beses. hindi naman dahil gusto namin, kasi kailangan. anyway.
last sem na ng aking college, at huling sem para sa aking pag-aaral. matatapos na rin akong mag-aral. pero nakakamiss din to. mamimiss ko mga kaklase ko, mga guro ko, mga hand-outs, mga libro, lahat ng mga ginawa namin sa school, mapa-educational, emotional, physical, sexual (WHAT?), and other stuff, mamimiss ko yun. kailangan ko na nga lang patunayan na gusto kong grumaduate. kailangan kong matapos ang thesis ko. sana nga, matapos ko. sa ngayon, medyo alanganin pa. wooh. cramming powers, don't you ever fail on me. kailangan kita forever and ever. AMEN.
ang lamig. giniginaw na talaga ako. hoo.
nafififeel ko na rin ang pagiging presidente ng choir namin. grabe. ang dami ko na rin naiisip, pero may mga mali pa rin akong ginagawa, nagawa, at magagawa siguro. hoo. after nitong term ko, matatapos na ang lahat, magiging normal na member nalang ulit ako. inaasam ko na ang panahong iyon. HO.
ano pa ba? wala nakong maisip. hanggang dun nalang muna. lalala.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Subscribe to:
Posts (Atom)