mag-aaral na naman.
yan ang lagi ko naiisip sa tuwing bumabangon ako mula sa sira-sira, magkahiwalay, at puno ng kalat kong kama. lagi kong iniisip na umidlip ulit, pero kailangan ko nang manatiling gising, dahil baka mapag-iwanan ako ng oras, at hindi na makarating sa klase..
laging nagsisimula ang aking araw sa pagtingin sa kompyuter. nag-susurf sa internet. nanonood ng videos sa youtube, nanonood ng mga series, update sa mga "social networking" accounts ko, at kung ano-ano pa.
cramming is the best way to pass.
napatunayan na yan ng marami sa ating mga estudyante. para lang makapasa, magka-cram ng malupit para may maipasa lang. apparently, eto na pala ang magiging susi mo sa pag-pasa mo sa subject na iyon.
ayoko na mag-aral.
ewan ko, parang gusto ko nang matapos ang lahat ng ito para makapagpahinga na ako. para sa amin na ring mga estudyante. 3rd year college pa naman ang pinakamahirap sa lahat ng taon na pagdadaanan mo sa kolehiyo. bakit di na lang gawing 3-year course ang bachelor's degree? haaay.
haay. ang emo ko. tama na nga muna.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Sunday, November 22, 2009
Tuesday, November 17, 2009
expressing.
HELLO. the eff. the heck. the hell. wth. wtf. rofl. lmao. ang lamig. ang init. benta! patok! landee! ayun. ayun naman. shocks. shemay. shongklong. chercher. ferfer. ewan. ayun. ayun naman. cherfer. naman. yown. loko. loka. chorva. chenes. patay! brrr. lalala. haay. hm. shet. lintik. pucha. puchik. pocha. bongga! taray! bwahaha. wahaha. haha. hehe. hihi. boo. okay. shhh. wooh! waah.. gaaah. gash. OMG. woot. lol. rar. weee. weh. ooh. oh. ah. eh. pangit, bwiset. wala. wala lang. broo. kaloka! grabe! sobra! wooshoo. sus. hala. blah. bleh. grrr. gago. gaga. gagi. nyeh. yay. yeah. nope. ayoko. inamo. ai. ui. ei. ha? ano? bakit? kailan? paano? saan? ganun?
express yourself.
putangina. tangina. puchangina. anak ng tokwa. anak ng teteng. talaga lang? ganun talaga. oh well. anyway.
things just needs to be put into words.
although merong kasabihan na "actions speak louder than words.."
i do think that "words are more stronger than swords.."
eto ang dahilan ng mga walang magawa. kung ano-ano nang nasasabi ko.
hanggang dito na lang muna, medyo wala na ulit ako maisip.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
express yourself.
putangina. tangina. puchangina. anak ng tokwa. anak ng teteng. talaga lang? ganun talaga. oh well. anyway.
things just needs to be put into words.
although merong kasabihan na "actions speak louder than words.."
i do think that "words are more stronger than swords.."
eto ang dahilan ng mga walang magawa. kung ano-ano nang nasasabi ko.
hanggang dito na lang muna, medyo wala na ulit ako maisip.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Monday, November 9, 2009
haaay.
"nakakabother pag ikaw na yung nawala, at walang makapulot sa'yo.."
minsan, tumatawa na lang ako. pero sa totoo, nalulungkot talaga ako, nakakahiya na kasi. parang ilang beses ka nang nasabihan, tapos hindi ko pa rin mapigilan yung sarili kong gawin yun..
minsan, naiinis ako sa sarili ko sa tuwing nagagawa ko yung usual kong ginagawa: makawala o maka-misplace ng mga bagay-bagay, tapos hindi ko na maalala. ang dami nang nagalit sakin. sinabihan nakong tanga, bobo, gurang, may short-term memory loss, lolo. and others..
sensitive kasi ako sa mga ganyan, at pag natatamaan ako ng mga ganyan, talagang tinatamaan yung pagkatao. minsan, umiiyak na lang ako sa kwarto kasi wala naman akong magawa, bigla na lang akong nawawalan.
kahit naman na ganun ako, pinipilit ko pa rin naman na hindi na makawala, kaso talagang may time talaga. and fault ko na rin siguro yun dahil wala akong responsibilidad sa mga gamit ko.
dahil nawala ang wallet ko kanina, nawalan ako ng pera pauwi, pera pang-nood ng new moon, at nagkaroon naman ako ng utang na dapat ay wala ako. :
nakakalungkot lang. nakakadismaya. :
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
minsan, tumatawa na lang ako. pero sa totoo, nalulungkot talaga ako, nakakahiya na kasi. parang ilang beses ka nang nasabihan, tapos hindi ko pa rin mapigilan yung sarili kong gawin yun..
minsan, naiinis ako sa sarili ko sa tuwing nagagawa ko yung usual kong ginagawa: makawala o maka-misplace ng mga bagay-bagay, tapos hindi ko na maalala. ang dami nang nagalit sakin. sinabihan nakong tanga, bobo, gurang, may short-term memory loss, lolo. and others..
sensitive kasi ako sa mga ganyan, at pag natatamaan ako ng mga ganyan, talagang tinatamaan yung pagkatao. minsan, umiiyak na lang ako sa kwarto kasi wala naman akong magawa, bigla na lang akong nawawalan.
kahit naman na ganun ako, pinipilit ko pa rin naman na hindi na makawala, kaso talagang may time talaga. and fault ko na rin siguro yun dahil wala akong responsibilidad sa mga gamit ko.
dahil nawala ang wallet ko kanina, nawalan ako ng pera pauwi, pera pang-nood ng new moon, at nagkaroon naman ako ng utang na dapat ay wala ako. :
nakakalungkot lang. nakakadismaya. :
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
youtube.
watching videos at youtube has been one of my stress-releasing hobbies since i entered college.
and because of youtube, i get to listen to new and favorite music, see and reminisce to new and old videos..
and now, discover new artists that are using youtube to reach the pathway of stardom. lol
yeah, yeah. i have been to independent music artists in youtube too.
isa na dyan sina AJ Rafael at Gabe Bondoc. and yeah, they are great.
and other artists that really really great.
i think youtube had been a bridge for the people who wanted to entertain, and be famous.
i guess, youtube has already turned into an institution that would connect talented people to stardom. lol
anyway, it's fun watching videos at youtube. i find myself posting my own video there too. haha!
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
and because of youtube, i get to listen to new and favorite music, see and reminisce to new and old videos..
and now, discover new artists that are using youtube to reach the pathway of stardom. lol
yeah, yeah. i have been to independent music artists in youtube too.
isa na dyan sina AJ Rafael at Gabe Bondoc. and yeah, they are great.
and other artists that really really great.
i think youtube had been a bridge for the people who wanted to entertain, and be famous.
i guess, youtube has already turned into an institution that would connect talented people to stardom. lol
anyway, it's fun watching videos at youtube. i find myself posting my own video there too. haha!
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
glee!
i had been addicted to watching series in the internet.
and glee, has been one of my addictions.
i am actually loving the characters, the story, and their music.
i don't what's with their singing, but everytime i get to watch their new episodes, i just get goosebumps, and i just smile with amusement.
thus, a great series to watch.
plus, i can relate to the characters, since i am still a student, and i know how to sing too. another thing is there's a gay character, giving me a reason to watch the series more.
yeah. i am a certified gleek. and i'll be watching glee till it ends its first season. :)
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
and glee, has been one of my addictions.
i am actually loving the characters, the story, and their music.
i don't what's with their singing, but everytime i get to watch their new episodes, i just get goosebumps, and i just smile with amusement.
thus, a great series to watch.
plus, i can relate to the characters, since i am still a student, and i know how to sing too. another thing is there's a gay character, giving me a reason to watch the series more.
yeah. i am a certified gleek. and i'll be watching glee till it ends its first season. :)
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
paranoid.
ewan ko ba.
minsan, kahit hindi naman talaga ako ang pinapatamaan, ako ang natatamaan.
kahit hindi ako ang sinasabihan, parang naiisip ko pa rin na ako ang may kasalanan.
which is kinda bad.
negative thinker kasi ako eh. hindi ako lagi nag-iisip na magiging maganda ang kalalabasan ng gagawin ko. kaya i expect for the worse.
kaya, minsan hindi na ako umaasa.
yan siguro ang isa sa mga paniniwala ko sa buhay. haaaay. :|
don't expect too much.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
minsan, kahit hindi naman talaga ako ang pinapatamaan, ako ang natatamaan.
kahit hindi ako ang sinasabihan, parang naiisip ko pa rin na ako ang may kasalanan.
which is kinda bad.
negative thinker kasi ako eh. hindi ako lagi nag-iisip na magiging maganda ang kalalabasan ng gagawin ko. kaya i expect for the worse.
kaya, minsan hindi na ako umaasa.
yan siguro ang isa sa mga paniniwala ko sa buhay. haaaay. :|
don't expect too much.
hanggang sa muli, masugid na mambabasa. :)
Subscribe to:
Posts (Atom)